‘Waarom zeg ik zo vaak JA!
NEE! Had ik willen zeggen! Waarom zeg ik niet gewoon wat ik WIL??!!’
Waarom doe je dat dan niet?
‘Ik krijg een knoop in mijn maag. Het lijkt wel of ik geen bestaansrecht meer heb zodra een ander duidelijk zijn of haar behoeften uit. Doodmoe word ik er van. Steeds weer doe ik de ander een plezier. Maar ondertussen zet ik mijzelf in de kou: kan ik mijn planning weer omgooien, me haasten om er een activiteit tussen te prakken, uitstellen wat ik nú wil doen, meegaan terwijl ik alleen wil zijn. De lijst is eindeloos.’
Wat vind je daar van?
‘Ik haaaat mezelf… Die is het makkelijkste. Gewoon mezelf op mijn kop geven. Lekker vertrouwd. Maar als ik even stil ben, dan voel ik ook de schaamte en de afgrond onder mijn voeten waar ik het liefst stilletjes door opgeslokt wil worden.’
Waar schaam je je dan voor?
‘Mijn please gedrag. Waardoor ik telkens weer zelf in de problemen kom. Ik heb geen zin meer in deze trauma overleving shit. Ik ben gewoon niet assertief. Weer iets waar ik aan moet werken. Een leven lang me rot klussen aan mezelf.’
Hé ho wacht ff! Please gedrag is op zichzelf niet slecht! Het is ook een kwaliteit!
‘Wuuutttt?’
Ja, echt waar!
‘Ja hoor, tuurlijk. Hoe dan??’
Het betekent dat je het belang van verbinding stelt boven je eigen hachie. Jij kunt het mooie, menselijke deel in de ander zien. Je vindt je eigen egootje niet het belangrijkste, maar de sfeer, de relatie, het gezamenlijke doel. Je kunt je aanpassen, flexibel reageren, compromissen sluiten, luisteren naar de argumenten van een ander, andermans behoeften begrijpen, jouw wil is niet wet. Dat is een superkracht.
‘Prachtig. Ja, heel mooi. Ik krijg er tranen van in mijn ogen. Not. Ik zie die superkracht niet, ik ben juist elke keer de dupe. Van mezelf!’
Ik snap je. Helemaal. Wat er mist, is… een andere bril. Je blik is vooral gericht op de ander. Je hebt alleen een bril op om ver te kunnen zien, zeg maar.
Dit is een simpele rekensom: als er twee mensen zijn, zijn er drie kanten: de ene kant, de andere kant en de gezamenlijke kant, dus het gebiedje midden tussen die twee mensen in. (Als er drie mensen zijn, zijn er dus vier kanten, etc., je snapt het wel). Als jij vooral aandacht hebt voor de kant van de ander en het gezamenlijke belang (het gebiedje in jullie midden), maar de ander kijkt vooral naar diens eigen kant, dan krijgen de kanten waar iedereen het meest naar kijkt de meeste aandacht, toch?
Dus, nog een keer: wat er mist, is een andere bril, de bril waarmee je goed kunt zien wat dichtbij is: namelijk jouw kant. ‘Mist’ is hier toevallig ook nog eens heel toepasselijk, want kijken met alleen een ver-ziende bril naar iets wat dichtbij is levert een mistig beeld op)
‘Ik vergeet dus naar mijn eigen kant te kijken?’
Ja. Of nou ja, vergeten….Je hebt het niet geleerd. Je had een slecht voorbeeld. Het hoorde niet. Het werd afgestraft. Het kon niet.
Maar meer soorten brillen kunnen opzetten = meer keuzevrijheid. Elke kwaliteit is een valkuil als er sprake is van onbekwaam gedrag, bewust of onbewust. Op het moment dat je regelmatig achteraf denkt: %$#@*&”! ik had anders willen reageren, ik had iets anders willen doen, ik heb niet gezegd wat ik echt vond…Dan betekent het dat er meer licht en dus zicht mag komen op gedrag wat je niet gewend bent te tonen, gedrag wat spannend voor je is, waar je wat van vindt als je het zelf laat zien en wat je veroordeelt bij de ander.
‘Dat klinkt best gevaarlijk, gedrag laten zien wat spannend voor mij is. Klinkt als spelen met vuur, niet slim, pas op, niet doen.’
Je zet alleen wat vaker die andere bril op. Daardoor ga je meer vrijheid ervaren in hoe je van jezelf mag reageren. Je gaat steeds vaker merken dat dit juist oké is. En dat betekent dat je meer keuzemogelijkheden hebt om te reageren naar een ander vanuit jouw eigen waarheid. Zodat, als iets echt NEE is, jij die NEE gemakkelijker kunt gaan voelen, denken en uitspreken.
‘Als ik vaker NEE ga zeggen, dan zorgt dat toch voor een grotere kans op confrontaties, ruzies, discussies, onenigheid?’
Kan wel. Hoeft niet. Er zijn andere manieren om aan te geven wat jij vindt zonder dat je in een discussie of conflict terecht komt. Je leert hoe je jouw please gedrag daarbij juist in kan gaan zetten als superkracht!
Ben je nieuwsgierig hoe dat werkt? Daarover gaat de workshop Spelen met Vuur – ontdek de kracht achter je please respons! Kijk op mijn website: https://www.voedjevuur.nl/index.php/agenda/ voor meer informatie! Of neem contact met mij op.